Evangelisatie trip naar Ambohimalaza & Ihotsika

Ik  ben naar 2 dorpjes geweest voor Evangelisatie. Het was een hele belevenis. Toen we vroegen waar de badkamer was werd er gewezen naar een modderig meertje. Toen we vroegen waar het toilet was werd er gewezen naar de struiken. Dat ging onze groepsleider te ver, hij stond erop dat er een goed toilet voor ons werd gemaakt dus meteen begon er iemand een gat te graven en een afschutting van bamboe bladeren erom heen.  

Geen elektriciteit dus zodra het donker werd rond half 6 werd er een lamp gebracht die met + en – klemmetjes aan een batterij werd bevestigd. Koken werd gedaan op een open kampvuurtje wat lastig werd wanneer het regende. Er was geen schoon drinkwater, het moest eerst gekookt worden voordat het gedronken kon worden. We werden ondergebracht in de kerk gemaakt van bamboe stammen waardoor je door de muren en het dak naar buiten kon kijken. Wanneer het regende veranderde alles in een grote modderpoel.  

Om er nog een schep bovenop te doen hadden we moeite met de vertalers. We hadden 2 lokale mensen meegekregen om te vertalen van Engels naar Malagasy, de taal hier. Binnen 5 minuten na de ontmoeting kwam ik erachter dat ze zo goed als geen Engels spraken. Blijkt dat de dominee die deze trip heeft georganiseerd had aangenomen dat we Frans spraken en er vertaald moest worden van Frans naar Malagasy wat dus niet het geval was.

Ondanks alle moeilijkheden was het Evangelie gepredikt. We hebben programma’s gedaan met kinderen in een school, een evenement buiten in het donker met wat liederen, een kleine meditatie, deur tot deur Evangelisatie en verschillende bijeenkomsten in de kerk.

Ik ben zelf het meest gepassioneerd op een manier van Bijbelstudie  die we hen hebben aangeleerd. Er komt niet vaak een dominee in deze uithoeken maar dat betekent niet dat ze niet samen kunnen komen om de Bijbel te bestuderen en gezamenlijk God te zoeken zoals in de vroege kerk. Deze vorm van Bijbelstudie, Discovery Bible Study genaamd, stelt ze in staat om dat te doen.

Lopend op weg van het eerste dorp naar het 2e kwamen we in elk dorp dat we passeerden een stenen altaar tegen met een stierenkop erop. Ik vroeg 1 van de lokale wat dat betekende ook al had ik wel een idee. Helaas bevestigde hij dat het een altaar was om offers te brengen naar de goden of geesten waarin de mensen geloofden. Er is daar nog een groot werk te doen. Ik kreeg het gevoel dat Paulus kreeg toen hij op bezoek was in Athene in Handelingen 17:6. Hij werd geïrriteerd door het grote aantal godenbeelden in de stad en predikte de Enige Ware God.

Ik dank God voor deze ervaring. Ik heb geleerd dankbaar te zijn voor alles wat ik heb, het is  zeker niet vanzelfsprekend. Ook heb ik geleerd te dienen in een omgeving met weinig voorzieningen. Ik heb mensen ontmoet met zo goed als geen aardse bezittingen maar schatten in de hemel.

Ik ben zo dankbaar  dat ik dit mocht meemaken vlak voordat ik naar huis kom. Mijn vliegtickets zijn namelijk al geboekt en ik hoop 16 februari op Nederlandse bodem te landen!

Ik wens iedereen gezegende kersdagen en een voorspoedig nieuw jaar.